Zbiornik Rybiński

Zbiornik Rybiński
	; Zbiornik Rybiński w kwietniu
	Położenie
Państwo	Rosja
Obwód	jarosławski
Miejscowości nadbrzeżne	Czerepowiec, Rybińsk
	Morfometria
Powierzchnia	4580 km²
Wymiary; • max długość; • max szerokość	; 142 km; 56 km
Głębokość; • średnia; • maksymalna	; 5,5 m ; 30 m
Objętość	25,5 km³
	Hydrologia
Rzeki zasilające	Andoga, Mołoga, Sogoła, Suda, Szeksna, Uchra, Wołga
Rzeki wypływające	Wołga
Rodzaj jeziora	zaporowe
	Położenie na mapie Rosji Zbiornik Rybiński
	Położenie na mapie obwodu jarosławskiego Zbiornik Rybiński
	58°23′35,0″N 38°22′03,6″E/58,393056 38,367667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zbiornik Rybiński (ros. Рыбинское водохранилище, Rybinskoje wodochraniliszcze) – duże jezioro zaporowe w Rosji przy ujściu rzek Szeksna i Mołoga do Wołgi.

Budowa rybińskiego węzła energetycznego, dla którego utworzono Zbiornik Rybiński, rozpoczęła się w 1935 r. Oficjalne otwarcie nastąpiło 13 kwietnia 1941, ale napełnianie zbiornika trwało do 1947 r. W tym czasie zatopiono: 3645 km² lasów, 663 wioski i jedno miasto (Mołoga). Przesiedlono 130000 osób. Osobliwością zbiornika jest to, że przy niskim lustrze wody nad powierzchnię wody wynurzają się kopuły zatopionych cerkwi. Widoczne jest to zwłaszcza w okolicach dużej wsi Brejtowo oraz miasta Poszechonie.

Moc Rybińskiej Elektrowni Wodnej to 356,4 MW (stan na 2014)^[1].

Na dużym półwyspie na północno-zachodnim brzegu zbiornika znajduje się Darwinowski Rezerwat Biosfery. Jednym z celów jego utworzenia było badanie wpływu zbiornika na florę i faunę^[2].

Transport wodny

Porty: Czerepowiec, Wiesiegonsk. Za pośrednictwem rzeki Szeksny, Zbiornik Rybiński połączony jest z Kanałem Wołżańsko-Bałtyckim.

Rybołówstwo

Zasoby rybne zbiornika obejmują, między innymi, gatunki takie jak sterlet, kilka zwyczajna, sielawa europejska, peluga, stynka, szczupak, węgorz europejski, sum, miętus, głowacz białopłetwy, sandacz, koza^[3].

Pływające wyspy

Od północno-zachodnich brzegów Zbiornika Rybińskiego często odrywają się duże płyty torfu, porośnięte roślinnością, a nawet mniejszymi drzewami. Te mikrobiosystemy dryfują swobodnie po całym akwenie, stanowiąc z jednej strony atrakcję dla pasażerów statków wycieczkowych, z drugiej utrudniając nawigację na torze wodnym, wytyczonym z daleka od brzegów.

Galeria

Zbiornik Rybiński w kwietniu

Przypisy

↑ История ГЭС. РусГидро. [dostęp 2018-05-12]. (ros.).
↑ Дарвинский государственный природный биосферный заповедник. Главная страница [online], www.darvinskiy.ru [dostęp 2022-01-30] .
↑ РЫБИНКА. РЫБИНКА • РЫБАЛКА С КЛУБОМ «ВИКТОРИЯ». [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Rosyjska Atlantyda: Co znajduje się pod powierzchnią Zbiornika Rybińskiego. samara.orthodoxy.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)]. (po rosyjsku)
internetowa strona monasteru Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Leuszynie, obecnie pogrążonego w wodach Zbiornika Rybińskiego (po rosyjsku)
Szczegółowa mapa Zbiornika Rybińskiego

[1] История ГЭС. РусГидро. [dostęp 2018-05-12]. (ros.).

[2] Дарвинский государственный природный биосферный заповедник. Главная страница [online], www.darvinskiy.ru [dostęp 2022-01-30] .

[3] РЫБИНКА. РЫБИНКА • РЫБАЛКА С КЛУБОМ «ВИКТОРИЯ». [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

Prawe	Wazuza Szosza Dubna Nierl Kotorosl Oka Sura Cywil Swijaga Syzrań Tierieszka Czardym
Lewe	T´ma Twerca Miedwiedica Kaszynka Korożeczna Sit´ Mołoga Suda Szeksna Sogoża Uchra Kostroma Niomda Unża Uzoła Kierżeniec Wietługa Rutka Wielka Kokszaga Mała Kokszaga Ilet´ Kazanka Miosza Kama Szeszma Wielki Czeremszan Sok Samara Czapajewka Czagra Mały Irgiz Wielki Irgiz Wielki Karaman Jerusłan Torgun
Delta	Achtuba Bachtemir Kamyzjak Stara Wołga Bołda Buzan Kigacz
Sztuczne zbiorniki wodne	Górnowołżański Iwańkowski Uglicki Rybiński Gorkowski Czeboksarski Kujbyszewski Saratowski Wołgogradzki
Kanały	Kanał Wołżańsko-Bałtycki Kanał Białomorsko-Bałtycki Kanał Wołga-Don Kanał imienia Moskwy